اما در سراسر دنیا باغوحشهای خوب با محیط طبیعی کم نیستند. مکانی که باعث آشنایی کودکان و نوجوانان با حیوانات و گونههای جانوری میشوند. بنابراین وضعیت نگهداری حیوانها در باغوحش خیلی مهم است.
یکی از قدیمیترین باغوحشهای جهان، باغوحش ملبورن استرالیاست. استرالیا، گونههای منحصر به فرد جانوری دارد که مختص خودش است و در جای دیگری از کرهی زمین پیدا نمیشود. حالا که در صفحهی ایستگاه به دنبال مکانهای دیدنی میرویم، میتوانیم کمی هم به کشورهای دیگر سفر کنیم و با دیدنیهای نقاط دیگر جهان آشنا شویم. من که چند سالی است در ملبورن زندگی میکنم فکر کردم باغوحش این شهر را به شما معرفی کنم. این باغ وحش در مرکز شهر واقع شده و در سال 1862 از روی مدل باغ وحش لندن، در زمینی به مساحت 22 هکتار، ساخته شده است. در ابتدای ورود به باغوحش به بازدیدکننده نقشهای میدهند که میتواند به راحتی از آن بهعنوان راهنما استفاده کند. باغوحش شش یا هفت مسیر اصلی دارد و هر مسیر مختص محل نگهداری گروهی از حیوانات است. در هر مسیر، یک یا دو حیوان قابل ملاحظه وجود دارد که باعث ازدحام جمعیت میشود.
از جمله حیوانات مورد علاقهی مردم میتوان به ببر اشاره کرد. در این باغوحش، دو ببر، در دو مسیر و محیط متفاوت نگهداری میشوند. یکی از ببرها که ببر جنگل است در محیطی پر از بامبوهای قد کشیده و دیگری؛ ببر کوهستان که در محیطی که به همین منظور طراحی شده، نگهداری میشود. پلنگهای برفی باغوحش هم از گونههای بسیار خاص جانوری هستند که محل اصلی زندگیشان در کوههای هیمالیا و شمال افغانستان است.
یکی از آنها، میسکای سه سالهی باهوش است. میسکا، به تازگی یاد گرفته که دهان خود را برای مربیاش باز کند و به او اجازه دهد دندانهایش را بررسی کند!
از دیگر حیوانات باغوحش میتوان به گوریلها اشاره کرد که در جنگلی انبوه همواره در حال بازی کردن هستند و ممکن است به سختی آنها را پیدا کنید. پیرترین گوریل این باغوحش خانم یوسکا، 48 سال دارد. بابونها هم که گونهای از میمونسانان هستند، در فضای بزرگی در مرکز باغ وحش زندگی میکنند و البته همین هفتهی پیش، دو بچه بابون به دنیا آمدهاند که اتفاق خوشایندی است.
از نکات قابل توجه این باغ وحش، داشتن محیط سرپوشیدهی وسیعی است که به مانند یک گلخانهی بزرگ طراحی شده و محل نگهداری پروانههاست. وقتی وارد این محیط میشوید، انگار به رؤیایی دعوت شدهاید. پروانههای رنگارنگ از هر اندازه و رنگ و نژادی در اینجا هستند. حتماً خودتان میدانید که زندگی پروانهها در چهار مرحله میگذرد. در مرحلهی اول، پروانهی بالغ تخمگذاری میکند. در مرحلهی دوم، تخمها تبدیل به لارو یا کرم میشوند. لارو (کرمینه) مقدار زیادی برگ میخورد تا خود را برای مرحلهی بعد آماده کند. مرحلهی سوم، شفیره است که کرم، تاری به نام پیله بهدور خود میبافد و مدتی در آن بدون هیچ غذایی زندگی میکند. مرحلهی چهارم مرحلهی پروانه شدن است و جانور بالغ که دارای بال است از پیله بیرون میآید. بنابراین محلهایی برای پرورش پروانهها هم در این باغ وحش تعبیه شده. استرالیا، مهد گونههای خاص جانوری است؛ کانگوروها، کوالاها و نوک اردکیها از جمله جانوران بومی در این باغ وحش هستند و اگر خوششانس باشید آنها را میبینید.
شاید بپرسید:« چرا خوششانس؟» بیشتر وقتها کوالاها در لابهلای درختان مشغول استراحت همیشگی هستند و به ندرت تکان میخورند یا نوکاردکیها که از دستهی پستاندارانی هستند که در نهرهای تاریک زندگی میکنند و بسیار گوشهگیرند.
پس وقتی در باغ وحش ملبورن هستید باید کمی برای دیدن این گونههای جانوری صبوری کنید. آکواریوم بزرگی هم اینجا هست که در آن میتوانید انواع پنگوئنهای محلی و فُکهای استرالیایی را ببینید. دیدن باغ پرندگان و راهروی تاریکی که پر از خزندگان مختلف است نیز خالی از لطف نیست. بازدید از کل محوطهی باغ وحش به یک روز کامل زمان نیاز دارد. پس بهتر است جایی بنشینم و چیزی بخورم تا بتوانم بیشتر راه بروم.
عکسها: آرش خانی
نظر شما